juli 6, 2017
On the road again
Terwijl Jeroen me maandagochtend uitzwaait, kiest Spotify ervoor om het voor mij totaal onbekende nummer ‘Miss Independent’ van Moombahteam te spelen. De campervrouw die direct voor mijn onrustige neusje ook in haar eentje vertrekt, zwaait uitbundig naar me. Deze synchroniciteit zorgt voor een emotionele wervelwind die mijn keel dicht snoert. Zenuwen voor het in m’n uppie reizen. Het onbekende. Loslaten waar je zielsveel van houdt. Plezier. Trots. Samen produceren ze een glanzende, springlevende traan.
Afscheidsrondje
Na het afscheidsrondje langs mijn familie en een vijftal zweethand-uurtjes rijden, kom ik op natuurcamping Harburger Berge ‘nur gemütlichkeit’ tegen. Als een regeldruppel die in de rivier vloeit, word ik bij de avondwandeling direct door de plaatselingen-met-viervoeter opgenomen in hun kletskring. Het gesprek gaat, hoe kan het ook anders, over alle beleefde of nog in droombeelden bestaande reizen. Lachend wordt me duidelijk gemaakt dat het een schande is dat ik nog nooit in dé stad Hamburg ben geweest.
Niet alle hordes zijn in één keer te nemen
De volgende dag. Aan het begin van de 23 kilometer lange, heuvelende wandeltocht drink ik bij een raststätte een koffie geschonken uit een kan op het warmhoudplaatje. Een rijtje gebuikte mannen met kalende schedels zit aan de bar bij het raam met diezelfde koffies. Alle stadse opsmuk koffies kennen ze hier niet. De fotograaf/schrijver in de dop wil nu dolgraag een beeld schieten en een kletspraatje maken. Het enige-vrouw-zijn in dit uitzakkende testosterongezelschap remt me af. Fantaserend over hét moment dat ik wel podium durf te nemen, vertrek ik dit keer met stille trom.
Mijmeren
Tijdens de wandeling blik ik mijmerend terug op de eerste negen maanden reizen die voor ons beiden in het teken stond van een nieuwe, solide fundering metselen onder onze relatie. Eenmaal in beton gegoten, blijkt dat we op onze fundering een grenzeloze tweekapper willen bouwen. De reis binnen onze relatie gaat nu over hoe we onze individuele dromen waarmaken. De vrijheid nemen voor onze eigen architectonische hoogstandjes, zonder dat de fundering scheef zakt.
Nieuwe nomaden
De reis heeft onze kijk op het leven 180 graden gedraaid. We willen als ‘nieuwe nomaden’ door het leven blijven gaan. Een aantal maanden in de camper. Op homebase Amsterdam. Of huizenruil. Nieuwsgierig kijken we om ons heen naar alle opties. Hoe we dit kunnen combineren met ons werk, houdt niet alleen onszelf, maar ook onze omgeving bezig. Vooral ik, Sandra, wil reizend schrijven, fotograferen, ontmoeten. Jeroen wil fiftty-fifty. Reizen en leiderschapstrainingen geven. Onze gezamenlijke en individuele ontdekkingsreizen als vanzelf, in vertrouwen, laten ontvouwen is de verfrissende uitdaging.
Beeld van de dag
Door al het gemijmer vergeet ik bijna om van de zomerfrisse natuur om me heen te genieten. Laat ik eens een beeld vinden dat past bij onze relatie. Even later zie ik twee, in de wortels, diep verstrengelde bomen. Boven de grond, dicht naast elkaar, vinden ze hun eigen weg. Ik hurk om te klikken. ‘Wacht eens even’, zegt Floyd. Je vergeet mij totaal in al je gemijmer! Ik hoor toch ook bij BUNDL? Pontificaal gaat hij in poseer houding voor de boom zitten. Heb ik toch nog mijn beeld van de dag.
Morgen op naar de volgende horde. De drukke, must-see stad Hamburg in met ons bakbeest. Hopelijk gaat dat ook ‘gemütlich’.
Comment