februari 19, 2020
Gezocht! Stille Helden
Sporthelden, wereldverbeteraars en artiesten zijn vaak de mensen die we prijzen en roemen omdat ze uitzonderlijke prestaties leveren. En dat is zeer verdiend.
Maar hoe zit het met het eren van de vrijwilligers en mantelzorgers die week in, week uit klaar staan om een ander te helpen? Zonder daar ook maar iets voor terug te verlangen?
Op de website van degrootsteondernemingvannederland lees ik dat 1,2 miljoen mensen in Nederland meer dan 8 uur per week onbetaald vrijwilligerswerk doen om anderen of de samenleving een handje te helpen. Ook kennen we 4,4 miljoen mantelzorgers die per week gemiddeld zo’n 7 uur mantelzorg verlenen.
Deze mensen, die vanuit hun hart het leven van hulpbehoevenden een beetje mooier kleuren en daarmee de wereld, wil ik in de schijnwerpers zetten. Onder de naam Stille Helden.
Dit idee werd geboren toen ik met mijn ouders, zelf Stille Helden, op pad ging om eens te kijken waar ze toch altijd zo enthousiast over praten. Ik stond werkelijk perplex van wat ik zag. Ontroerd was ik over de aandacht en liefde die mijn ouders schenken aan iedereen die het op dat moment even extra nodig heeft. Er ging een wereld vol compassie voor me open.
Mijn moeder helpt wekelijks de professionele begeleiding van een groep demente bejaarden door boodschappen te doen, te koken en koffie met deze ‘vergeet-achtigen’ te drinken. Ze werkt in de kringloopwinkel waar ze naast het runnen van de winkel ook fanatiek is in het spulletjes uitzoeken voor de allerarmsten in Roemenië. Voor de protestantse kerk, waar ze ouderling is, heeft ze dik 25 jaar zieke, eenzame mensen bij haar in de buurt een bezoekje en een bloemetje gebracht. Ze geeft les in bloemschikken en knutselen is haar lust en haar leven. Vijftig eierdopjes haken voor het paasontbijt in het bejaardenhuis? No big deal voor mijn moeder.
Mijn vader heeft jarenlang twee keer in de week eten rondgebracht bij zieke en hulpbehoevende ouderen. Dit werk is helaas voor hem gestopt omdat de keuken van het bejaardenhuis dicht ging. Samen met mijn moeder is hij nu wekelijks in het activiteitengebouw van de kerk te vinden om iedereen die daar komt zingen, dansen of een dienst bijwonen van koffie, een borreltje en een kletspraatje te voorzien.
En ook als er in aangrenzende bejaardenwoningen op hun woonpleintje iets speelt, hoeven de buurtjes maar te kikken. De auto staat direct klaar voor een ritje naar het ziekenhuis en de gereedschapskist voor een lekkende kraan.
Als ik mijn moeder vraag waarom ze eigenlijk zoveel vrijwilligerswerk doet, valt er een ongemakkelijke stilte. ‘Ach meid, met deze vraag overval je me hoor. Ik weet het niet. Ik word gewoon blij van ieder praatje en iedere glimlach die ik mag ontvangen als ik hulp aanbied’.
‘En Pap, waarom ben jij altijd zo druk in de weer voor een ander?’. ‘Tja, toen ik met pensioen ging, wilde ik niet achter de geraniums. Ik wilde wel eens hele andere dingen doen dan tijdens mijn werkende leven. Iets voor een ander betekenen geeft me nu zo ontzettend veel voldoening. Wie weet heeft dit ook wel bijgedragen aan mijn eigen herstel van een hartoperatie’.
Ik ben onwijs trots op de manier waarop mijn ouders altijd de helpende hand bieden terwijl hun eigen gezondheid ook genoeg te wensen overlaat. Ik kan nog veel van ze leren!
Ik wil Stille Helden zoals mijn ouders een gezicht geven omdat ze verlichtende bakens in het leven van anderen zijn. Het zijn juist deze onbaatzuchtige, zogenaamd kleine dingen die onze wereld nodig heeft.
Ben of ken jij een Stille Held die het leuk zou vinden om gefotografeerd te worden en zijn of haar verhaal te vertellen?
Neem dan contact met mij op via sandra@letsbundl.com of op 06 – 270 95 274. Ook als je me op een andere manier kunt helpen om Stille Helden in het zonnetje te zetten, hoor ik je graag! Bekijk meer foto’s op mijn fine art fotografie site.
Comment