januari 5, 2016
Alice in Wonderland
Montsegur
Na veel intense knuffels nemen we zondagochtend afscheid van onze ‘nieuwjaars-yogafamilie’ op La Borde Blanque. De afgelopen week hebben we een innerlijke reis naar rust en ontspanning mogen maken. Nu begint onze uiterlijke reis weer… Eerst maar eens even naar de supermarkt om onze koelkast weer te vullen. Daarna zijn we voor de lunch uitgenodigd door Marianne, de topkok van afgelopen week, en haar Schotse vriend David.
Filosoferen over het leven
David is o.a. schrijver en editor van boeken op het gebied van ‘mystics and science’. Het is heerlijk om met ze te filosoferen over wat het leven nu eigenlijk inhoudt en over alle boeken die zij en wij gelezen hebben. Bij ieder nieuw onderwerp pakt David weer een interessant boek uit de kast. Er komen veel nieuwe ‘must reads’ op onze verlanglijst. Omdat we ons zo aan het verdiepen zijn in de filosofie van de Katharen, hebben ze ons eerder in de week al het boek ‘The O Manuscript’ van Lars Mühl aangeraden. Jeroen is al begonnen in het boek. Na een paar inspirerende uurtjes wordt het ook tijd om afscheid te nemen van deze ontzettend lieve mensen. Ook voor Floyd valt het afscheid zwaar. Hij is de afgelopen week dikke vrienden geworden met hun hond Joey.
Synchroniciteit
Na een uurtje rijden staan we pal op ‘Col de Montsegur’. Het is guur, het regent en het waait hard. Vanuit ons raam zien we het kasteel liggen. Terwijl ik kokkerel, is Jeroen al snel weer verzonken in ‘The O Manuscript’. Wat blijkt! De schrijver is zelf naar Montsegur gereisd om ‘oude ballast’ los te laten… Hiervoor heeft hij een ceremonie uitgevoerd terwijl hij naar het kasteel is gelopen. We zijn onze hele reis al verbaasd over alle synchroniciteit die ons de weg wijst. Nu weer! Al snel zijn we het eens. Morgenochtend gaan we zelf ook deze ceremonie uitvoeren…
Storm op de Col
Maar nu eerst lekker slapen! Denken we…. Het waaien wordt echter stormen. Ik kan de slaap maar niet vatten. Bij iedere rukwind, schrik ik. Stoere Sandra durft het niet direct toe geven. Maar eigenlijk ben ik bang. Als ik om half 5 nog geen oog dicht heb gedaan, kruipt Jeroen in onderbroek achter het stuur om ons van de berg af te rijden. De rust van het dorp in. Nog geen 5 minuten later, val ik in een diepe slaap.
‘Oude ballast’ loslaten bij Montsegur
Nu lekker uitgeslapen te hebben en een ontbijtje op bed, kleden we ons op de regen. Tijd voor de beklimming en de ceremonie. Onderaan de berg waar het kasteel staat, is een gedenkteken. Het is de plek waar in 1244 zo’n 250 Katharen vrijwillig de brandstapel op zijn gegaan. De schrijver heeft op deze plek 9 stenen verzameld. De stenen symboliseren de volgende ballast om los te laten:
– Je angst om jouw unieke levenspad te durven volgen.
– Jouw gereserveerdheid om helemaal jezelf te zijn bij andere mensen.
– De familiepatronen die jouw belemmeren.
– De patronen die jouw belemmeren in relatie met mannen of vrouwen.
– Al jouw onbelangrijke en onnodige zorgen.
– Alle ‘fouten’ die je ooit maakte en alle tekortkomingen die je denkt te hebben.
– De laatste drie staan voor alle angst die je ervaart in je leven en die je uit via:
– lafheid
– arrogantie
– betweterigheid
Ook wij verzamelen vol ijver 9 stenen bij het gedenkteken. We doen ze in onze rugzak en beklimmen de rots richting het kasteel. Bij de ingang komen de stenen weer tevoorschijn. Na een meditatiemomentje bij iedere steen gooien we ze één voor één naar beneden. Zo!! Nu kunnen we nóg vrijer en blijer onze reis voortzetten….
Alice in Wonderland
Dat is hoe ik me de laatste dagen voel. Of zoals Jeroen het zegt: Je lijkt wel ‘een stralende kip’. Vol verwondering ben ik over alle mooie mensen die we al ontmoet hebben. Vol verwondering over onze ‘easy & slow ride’. Vol verwondering over de prachtige natuur waarin we mogen ‘zijn’. En vol verwondering over wat allemaal nog komen mag. Het voelt alsof we samen de hoofdrol hebben in een romantische film. Zo mijmerend, rijden we Andorra binnen. Rechtstreeks zo’n sneeuwbolletje in. Je kent ze vast wel. Zo’n glazen bolletje met een gezellig tafereeltje. En als je dan schudt, dan sneeuwt het…. Dat doet het dus :-).
Comment